5 Marzanna.

"Może topienie marzanny okaże się coroczną tradycją, w której będą uczestniczyć nasi goście, ci już znajomi i ci zaznajomieni w trakcie wszystkiego co będzie działo się w Dworzysku?" Takie zdanie odkopałam w archiwum bloga. To był marzec 2010 roku, no i stało się :) W tym roku topiliśmy marzannę po raz piąty. Tak wyglądało zaproszenie:

Tak wyglądała 5 marzanna:

powstaje marzanna

nasze prywatne przedszkole

wiosenny orszak

część druga wiosennego orszaku

Dopisała pogoda, dopisali goście. Było 55 osób + kilka czworonogów. Zaraz po tym jak marzanna popłynęła do morza na niebie pojawiły się bociany. Śnieg już chyba nam nie zagraża, co?

Wracając do opisu "pierwszej marzanny" czułam się podekscytowana i zmieszana jednocześnie. Dużo z tamtych planów udało nam się zrealizować, przede wszystkim - piszę to widząc przez okno pole lawendy :). Wiele rzeczy wciąż przed nami. 

Zmieniło się moje życie, mam wrażenie, że na bardziej świadome. Chłonę świat wszystkimi zmysłami i cieszę się z każdej chwili blisko natury. Miałam różne wyobrażenia o życiu na wsi, głównie pozytywne, ale były też obawy. Wiele osób mówiło mi żeby nie spodziewać się sielanki, że ilość pracy i odległość od miasta skutecznie zabijają radość z mieszkania blisko natury. Czasami faktycznie codzienne sprawy odsuwają sielankę na dalszy plan, ale ona i tak jest. Jest w takich momentach jak ten, kiedy siedzę sobie i piszę post, a za oknem właśnie zaczyna się pierwsza wiosenna burza.

Śpijcie dobrze,

u.